Een belangrijk deel van de neurologische expertise is het uitdrukken van letsel of ziekte in een percentage functieverlies van de mens. Een dergelijk getal is bijvoorbeeld van belang voor de afwikkeling van (letsel-) schade.
Hiertoe wordt gebruik gemaakt van richtlijnen. Voor de neuroloog zijn de Richtlijnen van de Nederlandse Vereniging voor Neurologie het uitgangspunt. Deze zijn gebaseerd op de Richtlijnen van de American Medical Association ( de AMA-guides ). De laatste versie van de Nederlandse richtlijnen was van 2007. Voor 2014 is een nieuwe versie opgesteld, die thans in de laatste fase van accordering binnen de NVN is. Op deze site kunt u deze versie, waarin AMA-6 is verwerkt, reeds downloaden. De laatste versie van de AMA-guides is van 2008. Het is nog niet duidelijk wanneer daarvan een nieuwe versie mag worden verwacht.
Sommige klachten zijn moeilijk te kwantificeren. Zo leidt chronische pijn, die immers moeilijk meetbaar is, herhaaldelijk tot discussies. Voor de neuroloog is het uitgangspunt dat slechts die pijnklachten kunnen worden beoordeeld die algemeen als ” neurologisch” worden gezien.
Functieverlies leidt weer tot beperkingen, dat wil zeggen ” wat iemand niet meer kan”. In veel gevallen is niet zozeer het functieverlies van belang voor afwikkeling, maar juist de beperkingen. Dit speelt bijvoorbeeld een rol bij de beoordeling van arbeidsongeschiktheid. De neuroloog kan beperkingen globaal aangeven ( maar uitsluitend op grond van een neurologische aandoening ), deze moeten daarna worden uitgewerkt door een arbeidsdeskundige.
